द्वाराः मा.अध्यक्ष श्री. विजय चंद्रलाल प्रेमचंदानी
( दिनांक ०१-१०-२०१९ )
१. तक्रारदाराने ग्राहक संरक्षण कायदा १९८६ कलम १२ अंतर्गत सदर तक्रार दाखल केली आहे.
२. तक्रारदाराने सामनेवालेकडे त्याची उपजिवीका करीता, सामनेवालेकडुन एफ.एस.एस. न्युमॅटीक मशीन खरेदी केली. सदर मशीनीचे खरेदी करण्याबाबात आदेश (ऑर्डर) तक्रारदाराने सामनेवालेकडे दिले. सदर मशीनचा सामनेवालेने देयक क्रमांक २०७६ दिनांक ०८-१०-२०१४ रोजी दिला. सदरहु देयकाची रक्कम रूपये २,७५,९१०/-तक्रारदाराने सामनेवालेकडे बॅंकेमार्फत आर.टी.जी.एस. अहमदनगर येथुन पाठविली. सदरहु मशीनचा ताबा तक्रारदाराला दि.१२-१०-२०१४ ला मिळाला व सामनेवालेने तक्रारदाराला सदर मशीन दोन दिवसात स्थापीत करून देऊ, असे आश्वासीत केले. परंतु सामनेवालेने मशीन स्थापीत करून दिली नाही. त्यामुळे इतर मशीने तक्रारदाराला स्थापीत करता आली नाही व तक्रारदाराचे जवळपास रक्कम रूपये ५,७४,०३०/- चे नुकसान झाले. तक्रारदाराने सामनेवालेकडे त्यांच्या वकिलामार्फत दि.१९-०१-२०१५ रोजी नोटीस पाठविली. सदर नोटीस मिळूनसुध्दा सामनेवालेने त्यावर कोणतीही दखल घेतली नाही. सामनेवालेने वरील नमुद मशीन तक्रारदाराला विकली व त्याची रक्कम स्विकारूनही ती स्थापीत करून दिली नाही. सदर बाब सामनेवालेंची तक्रारदाराप्रती न्युनतम सेवा दर्शवीते. म्हणून तक्रारदाराने सदर तक्रार मंचासमक्ष दाखल केलेली आहे.
३. तक्रारदाराने तक्रारीत अशी मागणी केलेली आहे की, सामनेवालेकडून एकूण रक्कम रूपये ३,५०,०००/- व्याजासह देण्याचा आदेश व्हावा. तसेच तक्रारदाराला झालेल्या शारीरीक, मानसीक त्रासापोटी नुकसान भरपाई म्हणून व तक्रारीचा खर्च सामनेवालेकडून तक्रारदाराला मिळणेचा आदेश व्हावा, अशी विनंती करण्यात आली आहे.
४. तक्रारदाराची तक्रार स्वीकृत करून सामनेवाले यांना नोटीस काढण्याचा आदेश पारीत करण्यात आला. सदर नोटीस प्राप्त झाल्यावर सामनेवाले प्रकरणात हजर झाले व निशाणी क्र.१५ वर त्याची कैफीयत दाखल केली. सामनेवालेने कैफीयतीत असे कथन केलेले आहे की, तक्रारदाराने तक्रारीत सामनेवाले यांच्याविरूध्द लावलेले आरोप खोटे असुन त्यांना ते अमान्य आहे. तक्रारदाराची तक्रार खोटी, चुकीची, बेकायेदशीर व कोणतेही कारण नसतांना दाखल करण्यात आलेली आहे. सामनेवालेने ही बाब मान्य केलेली आहे की, तक्रारदाराने दिनांक ०८-१०-२०१४ रोजी वादातील मशीन सामनेवालेकडुन खरेदी केलेले आहे. सदर खरेदी विक्रीच्या व्यवहारात सामनेवालेने तक्रारदाराला वादाविषयी अधिकारक्षेत्र बॅंगलोर येथील आहे. म्हणून सदर वाद या मंचात चालविण्याचे अधिकारक्षेत्र नाही. सामनेवाले हे फक्त डिलर आहेत आणि सदर मशिनची स्थापीत करण्याची जबाबदारी मशीन निर्माताची आहे. म्हणून सामनेवाले यांनी तक्रारदाराला कोणतेही सेवेत त्रुटी किंवा अनुचीत व्यापारी प्रथेचा अवलंब केला नाही. तक्रादाराने तक्रारीत मशीनच्या निर्माताला पक्षकार केले नाही. म्हणून वरील नमूद कारणाने सदर तक्रार खर्चासह खारीज करण्यात यावी, अशी विनंती करण्यात आली आहे.
५. तक्रारदाराने दाखलकेलेली तक्रार, दस्तऐवज, सामनेवालेने दाखल केलेला जबाब, दस्तऐवज, तक्रारदाराचा शपथ पुरावा व उभयपक्षांचा तोंडी युक्तिवाद ऐकुण मंचासमक्ष खालील मुद्दे विचारात घेण्यात येतात.
अ.क्र. | मुद्दे | निष्कर्ष |
१. | तक्रारदार हे सामनेवालेंचे ग्राहक आहेत काय ? | होय |
२. | सदर तक्रार चालविण्याचे या मंचाला अधिकारक्षेत्र आहे काय ? | होय |
३. | सामनेवालेने तक्रारदाराला सेवेत त्रुटी दिलेली आहे काय ? | होय |
४. | आदेश काय ? | अंतीम आदेशाप्रमाणे |
मुद्दा क्र.१ -
६. तक्रारदाराने सामनेवालेकडुन वादातील मशीन दिनांक १३-०६-२०१४ रोजी खरेदी केले होते, ही बाब तक्रारदाराने नि.क्र.७ वर दाखल दस्त क्रमांक १ वरून सिध्द होत आहे. सामनेवालेने ही बाब त्याच कैफीयतीत मान्य केली आहे. म्हणुन तक्रारदार हे सामनेवालेचे ग्राहक आहेत असे सिध्द होते. सबब मुद्दा क्र.१ चे उत्तर होकारार्थी देण्यात येत आहे.
मुद्दा क्र.२ -
७. तक्रारदाराने सामनेवालेकडुन खरेदी केलेली मशीनचे कोटेशनची (निशाणी क्र.७ दस्त क्र.१) शर्ती व अटी वरून असे दिसून येते की, तक्रारदार व सामनेवाले कोणत्याही वादातील मशीनविषयी वादाचे अधिकारक्षेत्र बॅंगलोरला राहील असे नमुद आहे. परंतु तक्रारदाराने वादातील मशीनची रक्कम अहमदनगर येथुन त्याच्या बॅंक खात्यातुन आर.टी.जी.एस. द्वारे सामनेवालेकडे जमा केली ही बाब निशाणी क्र.७ वर दस्त क्र.११ व १२ वरून सिध्द होते. सदर व्यवहाराविषयी सामनेवालेने त्याच्या कैफीयतीत नाकारलेले नाही. याअर्थी सदर तक्रार दाखल करण्याचे अर्धकारण (पार्ट कॉज ऑफ अॅक्शन) अहमदनगर येथे घडले असल्याने तक्रारदाराची सदर तक्रार चालविण्याचा या मंचाला अधिकारक्षेत्र आहे, असे सिध्द होते. सबब मुद्दा क्र.२ चे उत्तर होकारार्थी म्हणून देण्यात येत आहे.
मुद्दा क्र.३ -
८. तक्रारदाराने निशाणी क्र.७ वर दस्त क्रमांक १ वर सामनेवाले यांनी दिलेले कोटेशनची शर्ती व अटी याची पडताळणी करतांना असे दिसुन आले की, सामनेवाले हे तक्रारदाराला मशीन स्थापीत करण्याकरीता त्यांचे तज्ञ विशेषज्ञ पुरवतील व त्याचा खर्च तक्रारदाराला सहन करावा लागेल असे नमुद आहे. म्हणुन सामनेवालेने त्याच्या कैफीयतीत असे म्हणणे की, मशीन स्थापीत करण्याची जबाबदारी निर्मीती कंपनीची असेल ही बाब ग्राह्य धरता येत नाही. सामनेवालेने तक्रारदाराला मशीन विकुनही त्याची तज्ञ विशेषज्ञाद्वारे स्थापना करून दिली नाही, ही सामनेवालेची तक्रारदाराप्रती न्युनतम सेवा दर्शविते व सिध्द होते. सबब मुद्दा क्र.३ चे उत्तर होकारार्थी म्हणून देण्यात येत आहे.
मुद्दा क्र.४ –
९. तक्रारदाराने तक्रारीतील वादातील मशीन सामनेवालेने स्थापीत केली नसल्याने रक्कम रूपये ३,५०,०००/- कशाप्रकारे नुकसान झाले, याचा योग्य खुलासा तक्रारदाराने तक्रारीत सादर केलेला नाही, ही बाब ग्राह्य धरून व मुद्दा क्र.१ ते ३ च्या विवेचनावरून खालीलप्रमाणे अंतीम आदेश पारीत करण्यात येत आहे.
अंतीम आदेश
- तक्रारदाराची तक्रार अंशतः मंजुर करण्यात येत आहे.
- सामनेवालेने तक्रारदाराला झालेल्या शारीरीक, मानसीक त्रासापोटी रूपये २०,०००/- व तक्रारीचा खर्च रूपये १०,०००/- तक्रारदाराला द्यावे.
- वरील नमुद आदेशाची पुर्तता सामनेवालेने आदेशाची प्रत मिळाल्यापासुन ३० दिवसाच्या आत करावी.
- आदेशाची प्रत उभयपक्षकांराना विनामुल्य देण्यात यावी.
- तक्रारदाराला ‘ब’ व ‘क’ फाईल परत करण्यात यावी.