(आदेश पारीत व्दारा-श्री.विजय सी.प्रेमचंदानी-मा.अध्यक्ष)
1. तक्रारकर्ता यांनी सदरील तक्रार कलम 12 ग्राहक संरक्षण कायदा 1986 अन्वये दाखल केली आहे.
2. तक्रारकर्ताने तक्रारीत असे कथन केलेले आहे की, तक्रारकर्ता यांचे मालकीची पियाजिओ अॅपेगाडी जिचा रजि.नं.एम.एच17/के.8244 ही माल वाहतूक गाडी चालवित होते. तक्रारकर्ताने सदरची गाडी ही जुनी झाल्याने नविन गाडी खरेदी करण्याचा निर्णय घेतला. तक्रारकर्ता यांनी सामनेवाला क्र.1 कंपनीचे टाटा ACE-Zip ही मालवाहतुक गाडी खरेदी करण्याचा निर्णय घेतला व जुनी गाडी देऊन नविन गाडी खरेदी करण्याचे ठरविले. तक्रारकर्ताने त्याचे मालकीची अॅपे गाडीची किंमत रक्कम रु43,000/- Earnest money देऊन उर्वरीत रक्कम सामनेवाला क्र.2 कंपनीकडून फायनान्स करुन देण्याचे मान्य व कबूल केले. टाटा ACE-Zip या गाडीची मुळ किंमत 2,40,000/- होती. सामनेवाला नं.1 यांनी 2,48,000/- मध्ये आरटीओ रजि. पासिंग, इन्शुरन्स, टॅक्स व इतर अशी ऑन रोड किंमत रुपये 2,48,000/- सांगून व्यवहार केला. सामनेवाला क्र.2 कडून पुर्ण फायनान्स करुन सामनेवाला क्र.1 यांना रक्कम मिळुनसुध्दा सामनेवाला क्र.1 यांनी तक्रारकर्ताला नविन गाडीचे पासिंग रजिस्ट्रेशन करुन दिले नाही. म्हणून तक्रारकर्ताला नियमित दररोज रु.1000/- चे नुकसान झाले. तक्रार दाखल होईपर्यंत रक्कम रु.4,80,000/- चे नुकसान झालेले आहे. सामनेवाला क्र.1 व 2 यांनी तक्रारदाराला न्युनत्तम सेवा दर्शवली असून तक्रारकर्ताने सामनेवाला क्र.1 व 2 यांना दिनांक 21.08.2014 रोजी वकीलामार्फत नोटीस पाठविली. तरीसुध्दा सामनेवालाने तक्रारकर्ताला नविन गाडीचे पासिंग रजिस्ट्रेशन करुन दिलेले नाही. म्हणून सदर तक्रार तक्रारकर्ताने मंचासमक्ष दाखल केलेली आहे.
3. तक्रारकर्ताने तक्रारीत अशी मागणी केली आहे की, सामनेवाला क्र.1 यांनी तक्रारकर्ताची नविन गाडी टाटा ACE-Zip या गाडीचे रजिस्ट्रेशन, पासिंग, टॅक्स इन्शुन्स संपुर्ण रक्कम भरुन त्यांची नोंद करुन संपुर्ण कागदपत्र तक्रारकर्तास देण्याचा आदेश व्हावा. तसेच सामनेवाला क्र.1 यांचे चुकीमुळे तक्रारकर्ताला दररोज रु.1,000/- प्रमाणे नुकसान भरपाई मिळण्याचा आदेश व्हावा. इत्यादी मागणी केली आहे.
4. तक्रारकर्ताची तक्रार स्विकृत करुन सामनेवाला यांना नोटीस काढण्यात आली. सदरहू नोटीस प्राप्त झाल्यावर सामनेवाला प्रकरणात हजर झाले. सामनेवाला क्र.2 यांनी त्यांची लेखी कैफियत निशाणी क्र.20 वर दाखल केली. सामनेवाला क्र.2 यांनी लेखी उत्तरात असे कथन केलेले आहे की, तक्रारकर्ताने तक्रारीत सामनेवाला क्र.2 यांचेविरुध्द लावलेले आरोप खोटे असून ते सामनेवाला क्र.2 यांना नाकबूल आहेत. सामनेवाला क्र.2 यांनी पुढे असे कथन केलेले आहे की, सामनेवाला नं.2 यांनी कर्जाचा अर्ज व कागदपत्राची पडताळणी करुन तक्रारकर्ताचे गाडीला कर्ज दिलेले आहे. त्यास कोणत्याही प्रकारचा कसूर केलेले नाही. याउलट तक्रारकर्तास नियमित हप्ते भरण्यासाठी वेळोवेळी विनंत्या केल्या आहेत. तक्रारकर्ताने सामनेवाला क्र.2 चे विरुध्द कोणत्याही प्रकारची मागणी अथवा सेवा मागणी केलेली नाही. त्यामुळे सामनेवाला क्र.2 यांचे विरुध्द सदरची तक्रार खारीज करण्यात यावी अशी विनंती केलेली आहे.
5. सामनेवाला क्र.1 यांनी त्यांची लेखी कैफियत निशाणी क्र.28 वर दाखल केली. सामनेवाला क्र.1 यांनी लेखी उत्तरात असे कथन केलेले आहे की, तक्रारकर्ताने तक्रारीत सामनेवाला क्र.1 यांचेविरुध्द लावलेले आरोप खोटे असून ते सामनेवाला क्र.1 यांना नाकबूल आहेत. सामनेवाला क्र.1 यांनी पुढे असे कथन केलेले आहे की, तक्रारकर्ताने सामनेवाला क्र.1 यांचेकडून दिनांक 25.06.2013 रोजी वादातील वाहन खरेदी करण्यासाठी कोटेशन घेतले. सदर कोटेशन प्रमाणे वाहनाचे एक्स शोरुम प्राईज रक्कम रु.2,31,180/- एवढी होती. व इन्शुरन्स रक्कम रुपये 19,140/-, आरटीओ पासिंग रु.16,500/-, डीकार्ड रु.1,000/- अशी एकुण रक्कम रुपये 2,67,820/- एवढी किंमत ठरली. तक्रारकर्ताने सामनेवाला क्र.1 ला 20,000/- रुपये देऊन गाडीचे बुकींग केले. बाकीची रक्कम फायनान्स करुन देईल असे सांगितले. त्यानुसार तक्रारकर्ताला सामनेवालाकडून श्रीराम सिटी फायनान्स या कंपनीकडून फायनान्स देण्यात येईल असे सांगितले. त्यानंतर दिनांक 29.10.2013 रोजी श्रीराम सिटी फायनान्स कंपनीकडून तक्रारकर्तास रु.2,11,044/- एवढया रकमेचे फायनान्स मंजुर झाले व तक्रारकर्ताने फायनान्स कंपनीकडून सदरची रक्कम सामनेवाला क्र.1 यांना अदा केली. अशा प्रकारे तक्रारकर्ताने सामनेवाला क्र.1 यांना दिलेली 2,31,044/- रक्कम अदा केली आहे. कंपनीची इन्शुरन्स फ्री असल्यामुळे सदरचे रकमेतून इन्शुरन्सची रक्कम रुपये 19,140/- वजा जाता रु.2,48,680/- इतकी रक्कम तक्रारकर्ताकडून सामनेवाला क्र.1 यांना येणे होती. त्यापैकी तक्रारकर्ताने रक्कम रु.2,31,044/- इतकी रक्कम दिली आहे. व तक्रारकर्ताकडून सामनेवाला क्र.1 यांना अद्याप 17,636/- रुपये येणे बाकी आहेत. त्यामुळे तक्रारकर्ताचे वादातील वाहनाचे पासिंग करता आले नाही. तक्रारकर्ताने सामनेवाला क्र.1 यांना सांगितले की, “ सदरचे गाडीचे पासिंग मी स्वतः करुन घेणार आहे, तुम्ही मला टॅक्स इनव्हाईस सेल नोट, विमा पॉलीसी दिलेली हे सर्व कागदपत्रे द्रया. मी स्वतः गाडी दोन दिवसात पासिंग करुन घेणार आहे. माझी आरटीओ ऑफिसमध्ये ओळख आहे.” त्यामुळे सामनेवाला क्र.1 यांचा संबंध राहिलेला नाही. तक्रारकर्ता व्हिकल पासिंग स्वतः करणार आहे. तक्रारकर्ताला कोणतीही न्युनत्तम सेवा दिलेली नाही. सदर तक्रार खोटया स्वरुपाची दाखल केलेली असल्याने सदर तक्रार खारीज करण्यात यावी अशी सामनेवाला क्र.1 यांनी विनंती केली आहे.
6. तक्रारकर्ताने दाखल तक्रार, दस्तावेज, सामनेवाला क्र.1 व 2 यांचे लेखी जबाब, उभयतांचे लेखी व तोंडी युक्तीवादावरुन मंचासमक्ष खालील मुद्दे विचारार्थ येतात.
| मुद्दे | उत्तर |
1. | तक्रारकर्ता हा सामनेवाला क्र.1 व 2 चा “ग्राहक” आहे काय.? | ... होय. |
2. | सामनेवाला क्र.1 व 2 यांनी तक्रारदारप्रति न्युनत्तम सेवा दर्शविलेली आहे काय. ? | ... नाही. |
3. | आदेश काय ? | ...अंतीम आदेशानुसार. |
का र ण मि मां सा
7. मुद्दा क्र.1 – तक्रारकर्ता यांनी सामनेवाला यांचेकडून टाटा ACE-Zip ही गाडी खरेदी केली होती. त्याकरीता सदर वाहनावर सामनेवाला क्र.2 यांचेकडून वाहन कर्ज घेतले होते ही बाब उभयतांना मान्य असून तक्रारकर्ता हे सामनेवाला क्र.1 व 2 यांचे ग्राहक आहेत असे सिध्द होते. सबब मुद्दा क्र.1 चे उत्तर होकारार्थी नोंदविण्यात येते.
8. मुद्दा क्र.2 – तक्रारकर्ताने तक्रारीत असे कथन केलेले आहे की, सामनेवालाकडे Earnest money म्हणून जुन्या गाडीची रक्कम रुपये 43,000/- सामनेवालाकडे भरणा केलेली आहे, त्यासंदर्भात तक्रारकर्ताने कोणताही कागदोपत्री पुरावा प्रकरणात सादर केलेला नाही. तसेच तक्रारकर्ताने तक्रारीतील असे कथन केलेले आहे की, वादातील वाहनाचे पासिंगकरता रक्कम 16,500/- रुपये भरण्यात आले होते. याबाबत तक्रारकर्ताने सामनेवाला क्र.1 कडे भरलेल्यारकमेसंदर्भात तक्रारकर्ताने कोणताही पुरावा सादर केलेला नाही. तक्रारकर्ताने सामनेवाला क्र.1 कडून खरेदी केलेल्या वाहनाची किंमत रक्कम रुपये 2,43,000/- ठरविण्यात आली होती ही बाब तक्रारकर्ताने दाखल केलेल्या कागदपत्रावरुन सिध्द करु शकले नाही. याउलट सामनेवाला क्र.1 यांनी निशाणी 36 वर कोटेशनची प्रत दाखल केलेली आहे. त्याच प्रमाणे वादातील वाहनाचे कोटेशन तक्रारकर्ताला 2,67,570/- रुपयाचे देण्यात आले होते. तसेच तक्रारकर्ताने सामनेवाला क्र.1 यांना सदर वाहनाकरीता 2,31,180/- किंमत दिली होती ही बाब सामनेवालाने दाखल टॅक्स इनव्हाईस वरुन सिध्द होते. याअर्थी तक्रारकर्ताने सामनेवालाला पासिंग रजिस्ट्रेशन शुल्क करता कोणतीही रक्कम दिलेली नसल्याने सामनेवाला क्र.1 यांनी तक्रारकर्ताचे वाहनाचे रजिस्ट्रेशन करुन दिलेले नाही. यात सामनेवाला क्र.1 नी तक्रारकर्ताप्रति कोणतीही न्युनत्तम सेवा दर्शविलेली नाही. तक्रारकर्ताने प्रकरणात सामनेवाला क्र.2 यांचे विरुध्द सेवेत त्रुटी बाबत कोणतेही आरोप लावलेले नाहीत व कोणतीही मागणी केलेली नाही हे सिध्द होते. म्हणून मुद्दा क्र.2 चे उत्तर नकारार्थी नोंदविण्यात येते.
9. मुद्दा क्र.3 - मुद्दा क्र.1 व 2 चे विवेचनावरुन व न्यायाचे दृष्टीने तक्रारकर्ताचे वादातील वाहनाचे पासिंग नोंदणीकृत व्हावे ही बाब ग्राहय धरुन खालील प्रमाणे अंतिम आदेश पारीत करण्यात येत आहे.
- अं ति म आ दे श –
1. तक्रारकर्ताची तक्रार अंशतःमंजूर करण्यात येते.
2. तक्रारकर्तानी सामनेवाला क्र.1 यांना वादातील वाहनाचे पासिंग रजिस्ट्रेशनचा खर्च रक्कम रु.16,500/- (रक्कम रु.सोळा हजार पाचशे फक्त) द्यावा. सामनेवाला क्र.1 यांनी सदरची रक्कम मिळाल्यानंतर तक्रारकर्ताचे वादातील वाहनाचे पासिंग रजिस्ट्रेशन करुन ते नोंदणी करुन द्यावे.
3. वरील नमुद आदेशाची पुर्तता या आदेशाची प्रत मिळाले पासून तक्रारकर्ता व सामनेवाला क्र.1 यांनी 30 दिवसाचे आत करावी.
4. सामनेवाला क्र.2 यांचे विरुध्द कोणताही आदेश नाही.
5. उभय पक्षकार यांनी या तक्रारीचा खर्च स्वतः सहन करावा.
6. या आदेशाची प्रथम प्रत उभय पक्षकार यांना निःशुल्क देण्यात यावी.
7. तक्रारकर्ता यांना या प्रकरणाची “ब” व “क” फाईल परत करावी.