निकाल
दिनांक- 28.10.2014
(द्वारा- श्री.रविंद्र राठोडकर, सदस्य)
तक्रारदार शिवाजी बाबुराव कराळे यांनी सदरील तक्रार ग्राहक संरक्षण कायदा 1986 कलम 12 अन्वये सामनेवाला यांनी द्यावयाच्या सेवेत त्रुटी ठेवली आहे म्हणून नुकसान भरपाई मिळणेसाठी दाखल केली आहे.
तक्रारदाराची तक्रार थोडक्यात येणेप्रमाणे, तक्रारदार हे अंभोरा तालुका आष्टी जिल्हा बीड येथील रहिवाशी असून व्यवसायाने वकील आहे. सामनेवाला हे विद्युत वितरण कंपनीचे जबाबदार अधिकारी आहे. तक्रारदार यांचे नावे त्यांचे निवासस्थानी घरगुती वापराकरता सामनेवाला यांचेकडून वीज जोडणी घेतली असून त्यांचा ग्राहक क्रमांक 573980001512 व मीटर क्रमांक 9000460491 असा आहे. तक्रारदार हे व्यवसायाने वकील असल्यामुळे ते अहमदनगर येथे राहून वकीली व्यवसाय करतात आणि त्यांचे वृध्द आई वडील मौजे अंभोरा येथे राहतात. तक्रारदारास सामनेवाला यांच्याकडे शेवटच्या देयकाचे पैसे दि.29.01.2007 रोजी भरले. त्यानंतर सामनेवाला यांच्याकडून तक्रारदारास चुकीची बिले येण्यास सुरुवात झाली, त्यावेळी तक्रारदाराने संबंधित सामनेवाला यांचेशी संपर्क केला परंतू सदरील देयक दुरुस्त करुन दिले नाही. तक्रारदार यांचे आई वडील वृध्द असल्यामुळे ते कायमस्वरुपी घरीच असतात. परंतू सामनेवाला यांच्याकडे नियुक्त केलेले मीटर रिडींग घेणारे लोक तक्रारदाराच्या घरी येत नसून तक्रारदाराचे घर कायमस्वरुपी बंद आहे असा खोटा शेरा मारुन मीटर रिडींग न घेताच चुकीचे बिले देतात. तक्रारदार यांचे मीटरवर त्यावेळी 1251 असे युनिट दाखवत होते. परंतू तक्रारदार यांना दि.30.11.2009 रोजी रक्कम रु.3,430/- इतके देयक आले होते, त्यावेळेस सदर देयकावर 1714 अशी रिडींग दर्शविली होती. तसेच विद्युत देयकावर मीटर रिडींगचे फोटो देखील नाही. तक्रारदार हा सदरील देयक भरण्यास तयार आहे परंतू सामनेवाला यांनी नेमलेले लोक ग्राहकाकडे व सुचनाकडील लक्ष देत नाही, त्यांची तक्रार ऐकून घेत नाही. तसेच सदरील देयक त्या त्या व्यक्तीस वाटप करण्याऐवजी गावातील एखाद्या पान टपरीवर ठेवून निघून जातात. त्यामुळे घरपोच देयक मिळत नाही. म्हणून सदरील देयक थकीत होते. दि.09.01.2010 रोजी तक्रारदाराने सामनेवाला यांच्याकडे अर्ज देऊन सदर देयक दुरुस्त करण्याची मागणी केली परंतू अद्याप पर्यंत सामनेवाला यांनी सदरील देयक दुरुस्त करुन दिले नाही. तसेच सप्टेंबर 13 पर्यंत सामनेवाला यांनी देयकच पाठविले नव्हते व सप्टेंबर 13 चे देयक तक्रारदार यास मिळेल. सदर देयकावर मीटरचे फोटो देखील आहे, त्यावर 1802 इतकी मीटर रिडींग दिसत आहे. परंतू देयकावर चालू रिडींग 3528 अशी दर्शवून 14020/- रुपयाचे चुकीचे देयक दिले आहे. सदर चालू रिडींग 1802 याची पाहणी सामनेवाला यांचे वायरमन एन.व्ही. एकशिंगे यांनी सही करुन नमुद केले आहे. यावरुन असे सिध्द होते की, सामनेवाला यांनी सन 2007 पासून आजपर्यंत वारंवार चुकीचे व खोटे देयके पाठविले, म्हणून तक्रारदार यांनी वारंवार सदर देयक दुरुस्त करण्याची विनंती सामनेवाला यांच्याकडे केली असता आजपर्यंत चुकीचे व खोटे देयके पाठवून तक्रारदार यास सेवा देण्यास सामनेवाला यांनी कसूर करुन मानसिक त्रास दिलेला आहे. म्हणून तक्रारदार अशी विनंती करतो की, सामनेवाला यांनी सदर वीज देयक दुरुस्त करुन द्यावे. तसेच मानसिक व शारिरिक त्रासापोटी रक्कम रु.20,000/- नुकसान भरपाई द्यावी आणि तक्रारीचा खर्च म्हणून रक्कम रु.5,000/- सामनेवाला यांनी द्यावे. तसेच सदरील रकमेवर द.सा.द.शे.12 टक्के प्रमाणे व्याज तक्रार दाखल केल्यापासून रक्कम वसूल होईपर्यत सामनेवाला यांनी द्यावे अशी विनंती केली.
सामनेवाला यांना या मंचाची नोटीस प्राप्त होऊनही ते या मंचासमोर हजर झाले नाही म्हणून या मंचाने त्यांचे विरुध्द निशाणी 1 वर दि.16.07.2014 रोजी एकतर्फा आदेश केलेला आहे.
तक्रारदाराचे विधिज्ञ श्री.रविंद्र धांडे यांचा युक्तीवाद ऐकला. तसेच त्यांनी दाखल केलेले कागदपत्राचे अवलोकन केले असता न्यायनिर्णयासाठी खालील मुददे उपस्थित होतात.
मुददे उत्तर
1) सामनेवाला यांनी तक्रारदारास यांना द्यावयाच्या
सेवेत त्रुटी ठेवली आहे, ही बाब तक्रारदार यांनी
शाबीत केली काय ? नाही.
2) तक्रारदार हे तक्रारीतील मागणी केल्यानुसार
नुकसपान भरपाईस पात्र आहेत काय? नाही.
3) काय आदेश ? अंतिम आदेशाप्रमाणे.
कारणमिंमासा
मुददा क्र.1 व 2ः- तक्रारदार यांचे विधिज्ञ श्री.रविंद्र धांडे यांनी या मंचाचे लक्ष तक्रारदाराची तक्रार निशाणी 1, कागदपत्रे निशाणी 4 आणि शपथपत्र निशाणी 11 वर वेधले. तक्रारदाराचे विधिज्ञ श्री.धांडे यांनी असा युक्तीवाद केला की, तक्रारदार हे व्यवसायाने वकील असून मौजे अंभोरा तालुका आष्टी येथील कायमस्वरुपी रहिवाशी आहेत. परंतू ते वकीली व्यवसायाचे निमित्ताने अहमदनगर येथे राहतात. मौजे अंभोरा येथे तक्रारदाराचे वृध्द आई वडील राहतात. त्या ठिकाणी तक्रारदाराने सामनेवाला यांचेकडून वीज जोडणी घेतली आहे. म्हणजेच तक्रारदार हे सामनेवाला यांचे ग्राहक असून त्यांचा ग्राहक क्रमांक 573980001512 असा असून मीटर क्रमांक 9000460491 असा आहे. तक्रारदाराचे विधिज्ञ यांनी पुढे असा युक्तीवाद केला की, तक्रारदाराने सदरील विद्युत वापर केल्याचे शेवटचे विद्युत देयके दि.29.01.2007 रोजी सामनेवाला यांच्याकडे भरले. त्यानंतर सामनेवाला यांचेकडून तक्रारदारास चुकीचे विद्युत देयके दिले जात आहे, म्हणून ते दुरुस्त करुन द्यावेत. त्यासाठी तक्रारदाराने सामनेवाला यांचेकडे विनंती केली, परंतू विद्युत देयके दुरुस्त करुन दिले नाही. तसेच दि.30.11.2009 चे विद्युत देयक हे 1251 असे युनिट असताना 1714 अशी रिडींग दर्शवून रक्कम रु.3,430/- दिले. सदरील बिलावर मीटर रिडींगचे फोटो देखील नाही. त्या देयकाची झेरॉक्स प्रत या तक्रारीसोबत जोडली आहे. त्यानंतर तक्रारदाराने दि.09.01.2010 रोजी नोटीस पाठवून दि.29.01.2007 पासून चुकीचे विद्युत देयके देण्यात येत आहे असे सांगून ते दुरुस्त करुन द्यावे आणि सदरील विद्युत देयके हे गावात कोठेही देण्याचे ऐवजी संबंधित ग्राहकास देण्यात यावे अशी विनंती केली. त्या नोटीसची ऑफीस प्रत तक्रारीसोबत दाखल करण्यात येत आहे. त्यानंतर माहे सप्टेंबर 2013 रोजी तक्रारदारास चुकीची वीज आकारणी केल्याचे देयके दिले, त्या देयकावर चालू रिडींग 3528 अशी दर्शविली आहे, परंतू सदरील देयकाच्या मीटर रिडींगच्या फोटोवर 01802 चालू रिडींग दर्शविली आहे, त्याबददल वायरमन एन.व्ही.एकशिंगे यांचा शेरा घेऊन त्यावर त्यांची सही आहे. म्हणजेच सामनेवाला यांनी मीटर रिडींग नुसार विद्युत देयके द्यायला पाहिजे होती परंतू सामनेवाला यांचे कर्मचारी तक्रारदार यांच्या घरी न जाता अंदाजाने घर बंद आहे असा शेरा देऊन अवाजवी विद्युत देयके देतात. तसेच विद्युत देयके हे तक्रारदाराच्या घरी देण्याच्या ऐवजी गावातील पान टपरीवर सर्व बिले ठेवून निघून जातात. त्यामुळे ग्राहकास/तक्रारदारास सदरील विद्युत देयके घरपोच मिळत नाही. याच कारणामुळे सदर बिल थकीत होते. पुढे असा युक्तीवाद केला की, वेळोवेळी सामनेवाला यांना विनंती करुनही चुकीच्या विद्युत देयकात दुरुस्ती करुन दिली नाही, म्हणून सामनेवाला यांनी द्यावयाच्या सेवेत त्रुटी ठेवली आहे. त्यामुळे तक्रारदाराने तक्रारीमार्फत अशी विनंती केली की, तक्रारदारास दिलेले चुकीचे विद्युत देयके दुरुस्त करुन द्यावेत आणि मानसिक व शारिरिक त्रासापोटी रु.20,000/- आणि खर्चापोटी रु.5,000/-, त्याच बरोबर सदरील रक्कम वसूल होईपर्यंत द.सा.द.शे.12 टक्के व्याज देण्याचा आदेश सामनेवाला यांच्या विरुध्द करण्यात यावा.
सामनेवाला यांना सदरील तक्रारीची नोटीस मिळूनही ते या मंचासमोर हजर झाले नाही म्हणून या मंचाने त्यांचे विरुध्द एकतर्फा तक्रार चालविण्याचा निर्णय केलेला आहे.
सदरील युक्तीवादाचे आणि दाखल केलेल्या कागदपत्राचे या मंचाने अवलोकन केले असता असे दिसून येते की, तक्रारदार हे सामनेवाला यांचे ग्राहक असून त्यांचा ग्राहक क्रमांक 573980001512 व मीटर क्रमांक 9000460491 असा आहे. तसेच तक्रारदाराने असा युक्तीवाद केला की, दि.29.01.2007 रोजी तक्रारदाराने शेवटचे विद्युत देयके सामनेवाला यांच्याकडे भरले होते, परंतू ते पिद्युत देयके तक्रारदाराने या मंचासमोर दाखल केले नाही. म्हणजेच विद्युत देयके भरल्याची पावती किंवा इतर कसलाही कागदोपत्री पुरावा या मंचासमोर दाखल केला नाही. म्हणून सदर तारखेस तक्रारदाराने किती विद्युतचा वापर केला, किंवा मीटर रिडींग किती होती, किंवा किती रुपयाचे बिल आले होते, ही वस्तुस्थिती स्पष्ट होत नाही. कारण फक्त तोंडी स्परुपाचे कथन केले असून त्या पुष्टयर्थ कसलाही कागदोपत्री पुरावा दिला नाही. तक्रारदाराने पुढे असा युक्तीवाद केला की, मीटर रिडींग युनिट 1251 असताना मीटर रिडींग 1714 असे दाखवून रक्कम रु.3,430/- दि.30.11.2009 रोजी सामनेवाला यांनी तक्रारदारास विद्युत देयक दिले. परंतू सदरील देयकाचे काळजीपूर्वक अवलोकन केले असता त्यावर चालू रिडींग 1714 अशी दर्शविली आहे. म्हणजेच त्यावेळेस 1251 मीटर रिडींग होती या बददलचा कसल्याही प्रकारचा पुरावा तक्रारदाराने या मंचासमोर दाखल केला नाही. त्याच बरोबर माहे सप्टेंबर 2013 च्या बिलावर मीटर फोटो प्रमाणे 1802 रिडींग असताना 3528 रिडींग दाखवून रक्कम रु.14,020/- चे विद्युत देयके दिले. परंतू जर माहे ऑक्टोबर 2009 रोजी चालू रिडींग 1714 असेल तर माहे सप्टेंबर 2013 पर्यंत 1802 रिडींग चार वर्षाचे होणे शक्य नाही. कारण दोन्ही दाखल केलेल्या विद्युत देकाचे अवलोकन केले असता तक्रारदार सरासरी दरमहा 40 ते 45 युनिट विद्युत वापर करतात ही बाब निदर्शनास येते.
विशेषतः तक्रारदार हा व्यवसायाने वकील असून अहमदनगर येथे वकीली व्यवसाय करतात. म्हणजेच तक्रारदार यांना कायद्याचे संपूर्ण ज्ञान आहे असे दिसून येते. तक्रारदारास दि.29.01.2007 पासून सामनेवाला हे चुकीचे विद्युत देयके देत असेल तर, तक्रारदाराने त्यावेळेस सामनेवाला यांच्याकडे कसल्याही प्रकारची तक्रार नोंदवलेली नाही. कारण विद्युत देयकाबददल तक्रार असेल तर ती तक्रार विद्युत भवन, एम.एस.इ.डी.सी.एल झोन कार्यालय, साळीगल्ली, लातूर येथे द्यायला पाहिजे होती, ती तक्रारदाराने दिलेली नाही. त्याच बरोबर तक्रारदाराने मीटर टेस्टींग करुन तशा प्रकारचा अहवाल या मंचासमोर दाखल करायला पाहिजे होती, परंतू तक्रारदाराने तशा प्रकारचा अहवाल या मंचासमोर दाखल केला नाही.
तसेच तक्रारदारास सामनेवाला यांचेकडून न मिळालेल्या विद्युत देयकाच्या दुय्यम प्रती मिळवता आल्या असत्या, परंतू तक्रारदाराने तशा ही प्रकारचा प्रयत्न केला नाही.
वरील सर्व वस्तुस्थितीचा आणि पुराव्याचा विचार केला असता या मंचास असे दिसून येते की, तक्रारदाराने आता पर्यंत कसल्याही प्रकारचे विद्युत देयके भरलेले नाही. म्हणजेच सदरील विद्युत देयकात दाखविलेले देयके हे थकबाकी आहे. म्हणजेच सामनेवाला यांनी तक्रारदारास द्यावयाच्या सेवेत त्रुटी ठेवली आहे असा निष्कर्ष काढता येणार नाही. सबब सामनेवाला यांनी, तक्रारदार यांना द्यावयाच्या सेवेत त्रुटी ठेवली आहे ही बाब तक्रारदार शाबीत करु शकले नाही. म्हणून तक्रारदाराची तक्रार रदद होणेस पात्र आहे. म्हणून मुददा क्र.1 व 2 चे उत्तर नकारार्थी देण्यात येते.
सबब, मंच खालीलप्रमाणे आदेश देत आहे.
आदेश
1) तक्रारदाराची तक्रार रदद करण्यात येत आहे.
2) खर्चाबददल आदेश नाही.
3) ग्राहक संरक्षण कायदा 1986 चे अधिनियम 2005 मधील
कलम 20 (3) प्रमाणे तक्रारीतील सदस्यांचे संच तक्रारदाराला
परत करावेत.
श्री.रविंद्र राठोडकर, श्रीमती मंजूषा चितलांगे, श्री.विनायक लोंढे,
सदस्य सदस्य अध्यक्ष
जिल्हा ग्राहक तक्रार निवारण मंच, बीड